در این نوشته لیستی از انواع استراتژی های معاملاتی که توسط معاملهگران مختلف برای کسب سود در بازارهای مالی استفاده میشود، آورده شده است:
معامله گری روزانه (Day trading): معاملهگران روزانه معاملات خود را داخل ساعات معمول بازار باز و بسته میکنند. معاملهگران روزانه از ریسک گپهای قیمتی شبانه جلوگیری میکنند اما از طرفی تنها میتوانند از حرکت قیمتها در طول روز سود ببرند. آنها معاملات خود را پیش از پایان روز معاملاتی میبندند و تا روز بعد معاملهای باز نمیکنند.
اسکالپینگ (Scalping): اسکالپرها با خرید و فروش سریع در طول روز معاملاتی سودهای کوچک کسب میکنند. برتری اسکالپرها ناشی از سرعت اجرای آنها در معامله و ورود و خروج در سریعترین زمان ممکن در کنار سودآوری است. آنها در کمترین بازه زمانی در چند ثانیه یا دقیقه معامله میکنند.
معامله گری سوئینگ – سوئینگ تریدینگ (Swing trading): معاملهگران سوئینگ سعی میکنند در حرکتهای کوتاه مدت و میان مدت طی چند روز تا چند هفته سود بدست آورند. معامله گران سویینگ در بازارهای رنج که قیمت بین سقف و کف مکررا نوسان میکند، بهترین عملکرد را دارند.
معامله گری پوزیشن – پوزیشن تریدینگ (Position trading): معامله گران پوزیشن مدتی طولانی منتظر میمانند تا در نهایت قیمت در جهت میل و انتظار آنها حرکت کند. معاملهگران پوزیشن، معاملات خود را به طور میانگین برای هفتهها و یا ماهها باز نگه میدارند. معامله گران پوزیشن چندان در معاملهگری فعال نیستند. آنها ترجیح میدهند چند ایده معاملاتی خوب را برای مدتها نگه دارند و معمولا کمتر از ۱۰ معامله در سال انجام میدهند.
معامله گری بریکاوت یا شکست (Breakout trading) : معامله گران بریکاوت زمانی خرید میکنند که قیمت در یک بازه زمانی مورد بررسی از یک سطح فراتر برود و به عدد جدیدی برسد. معاملات مورد علاقه معامله گران بریکاوت معمولاً شکست قیمت به سمت یک سقف جدید است. بیشتر سیگنالهای بریکاوت با شکست خط روند قبلی ایجاد میشوند. این معاملهگران معمولاً در قیمت بالا میخرند و در قیمت بالاتر میفروشند. (برای فروش، برعکس عمل میشود.)
معامله گری بازگشتی (Trading a reversal): معاملهگری برگشتی به وارد شدن به معامله هنگام تغییر روند گفته میشود. در این روش معاملهگر منتظر میماند تا علائمی از تغییر روند حرکت قیمت مشاهده کند و سپس در خلاف جهت روند وارد معامله میشود. در این استراتژی، خرید زمانی انجام میشود که به نظر میرسد قیمت به کف خود رسیده است و روند در حال تغییر است و فروش زمانی انجام میشود که به نظر میرسد قیمت به سقف رسیده است.
معامله گری مومنتوم (Momentum trading): معاملهگران مومنتوم هنگامی که نمودار در حال بالا رفتن است خرید میکنند و زمانی که به نظر میرسد به پیک قیمت رسیده است میفروشند، آنها همچنین سهامی را که به نظر میرسد در حال سقوط سریع است، میفروشند و زمانی که به نظر میرسد به کف قیمت رسیده است، میخرند. معاملهگران مومنتوم از نوسانات برای خرید و فروش کوتاهمدت استفاده میکنند. آنها هنگامی که قدرت صعودی یا نزولی افزایش پیدا میکند وارد و زمانی که مومنتوم از بین رفت خارج میشوند.
دنبال کردن روند (Trend following): دنبال کنندگان روند آینده بازار را پیش بینی نمیکنند. دنبالکنندگان روند با استفاده از سیستمهای معاملاتی خاص خود به دنبال کشف صحیح روند هستند تا بتوانند در بلند مدت به صورت پایدار سودهای زیاد و ضررهای کم داشته باشند. این معاملهگران در قیمتهای بالا خرید میکنند و منتظرند تا در قیمتهای بالاتر بفروشند همچنین برای دستورات فروش در قیمتهای پایین میفروشند تا در قیمتهای پایینتر بخرند.
معامله گری روند (Trend trading): معاملهگران روند سعی میکنند در جهت روند فعلی معامله کنند. در بازارهای گاوی (صعودی) آنها به دنبال موقعیتهای خرید و در بازارهای خرسی به دنبال موقعیتهای فروش هستند.
معامله گری آپشن یا اختیار معامله (Options trading): معاملهگران آپشن میتوانند معاملات خود را با استفاده از روشهای متنوع خرید و فروش اختیارات انجام دهند. آنها میتوانند پرمیوم (قیمت هر قرارداد آپشن) اختیارات را خرید و فروش کنند، در بازارهای نوسانی شرطبندی کنند، ابزارهای پوشش ریسک ایجاد کنند و با توجه به ریسک مشخص خود، به شرطبندیهایشان اهرم بدهند. معاملهگران اختیارات باید در مورد تایم فریم و اندازه حرکات دقیق باشند.
معامله گری آتی یا فیوچرز (Futures trading): معاملهگران فیوچرز بازار حراج خود را دارند که در آن میتوانند قراردادهای آتی را برای تحویل کالا ، شاخص سهام و ارز در آینده خرید و فروش کنند. (برخی از قراردادهای آتی نیز به صورت نقدی تسویه میشوند). قراردادهای آتی قراردادهای مشتقهای هستند که قیمت آنها را برای تحویل در آینده مشخص است و سفتهبازان از نوسانات قیمت تا زمان سررسید برای سودآوری استفاده میکنند.
معامله گری الگوریتمی (Algorithmic trading): معاملهگران الگوریتمی بر مبنای تعدادی قوانین کمی، از یک فرآیند مشخص برای تعیین نقطه ورود، خروج و اندازه معامله استفاده میکنند تا بر اساس دادهها و تکرار الگوها سود کسب کنند.
معامله گری کلان یا ماکرو (Macro trading): معاملهگران کلان بر اساس الگوهای داده های اقتصادی جهانی مانند رشد اقتصادی، بیکاری، تورم، روند نرخ بهره، تراز تجاری، تغییر در سیاستهای جهانی، سیاستهای دولت و بانک مرکزی، روابط مالی بین کشورها و فاکتورهای سیستماتیک کلان در سیستم مالی جهان سعی میکنند سودآوری داشته باشند.
منبع: newtraderu
برای مشاهده مطالب تخصصی مرتبط با انواع استراتژی های معاملاتی در فارکس و دیگر بازارهای مالی به صفحه استراتژی های معاملاتی مراجعه کنید.
دیدگاه خود را بنویسید