همیشه شرط‌بندی روی سهام برتر نفت کار پر ریسکی بوده است. بزرگ‌ترین چالشی که سرمایه‌گذاران به هنگام ارزیابی شاخص سهام بخش انرژی با آن روبرو هستند، پیش‌بینی صحیح مسیر بازارهای نفت است.
حتی اگر شما یک سرمایه‌گذار موفق در بخش انرژی باشید که برای مدت طولانی در این بخش معاملات سودآور داشته است، انتخاب سهام درست از گروه شرکتهای نفتی بزرگ با توجه به چشم‌انداز غیر قطعی و طولانی‌مدت عرضه/تقاضا همراه با استفاده روزافزون از ماشین‌های الکتریکی قابل شارژ و فشار جهانی برای کنترل تغییرات جوی، بسیار پیچیده شده است.
همه‌گیری کووید-۱۹ که نحوه استفاده اقتصاد جهانی از انرژی را به‌طور قابل‌توجهی تغییر داده است، این کار را دشوارتر ساخته است.
در حالی که بهبود تدریجی و کند شرایط اقتصادی سبب افزایش قیمت نفت خام در سه‌ماهه دوم شده است، هنوز نمی‌توان عدم توازن زیاد میان عرضه و تقاضا را حل کرد. در سال جاری پس‌ازاینکه همه‌گیری کرونا دولت‌ها را مجبور به اعمال قرنطینه‌های اقتصادی، لغو پروازها و در خانه ماندن کارگرها کرد، تقاضا با کاهش شدیدی روبرو شد.
قیمت نفت پس از کاهش ماه مارس بیش از دو برابر شده است، اما در سال جاری همچنان حدود ۳۵% پایین‌تر است. نفت خام برنت در روز جمعه به ۴۲.۶۶ دلار به ازای هر بشکه رسید و در زمان نوشتن این گزارش به زیر ۳۹.۸۸ دلار رسیده است که در مدت تقریباً سه ماه از زمانی که شیوع ویروس در بسیاری از کشورها از جمله آمریکا و هند افزایش یافت، بیشترین کاهش قیمت هفتگی است.
بر اساس گزارشی از بلومبرگ، عربستان سعودی در مواجهه با این عدم قطعیت‌ها، شروع به ارائه تخفیف به خریداران برای تحویل در ماه اکتبر کرده است این نشانه‌ای است که بزرگ‌ترین صادرکننده نفت در دنیا، تقاضا برای سوخت را در زمان شیوع بیشتر ویروس در سراسر جهان بی‌ثبات می‌بیند.
سهام نفتی همچنان قرمز هستند
صندوق ETF شاخص انرژی ونگارد (VDE) – که ۱۰ هلدینگ برتر آن شامل اکسون موبیل (XOM)، شورون (CVX) و فیلیپس ۶۶ (PSX) هستند – حتی باوجودی که S&P500 کاهش قیمت ماه مارس خود را جبران کرده است، امسال تا کنون بیش از ۴۰% کاهش داشته است.
و در صورتی که عدم قطعیت اقتصادی دلیل کافی برای سرمایه‌گذاری نکردن در بخش انرژی نباشد، سرمایه‌گذاران با خطر دیگری روبرو هستند: عدم قطعیت درمورد ثبات سهام. کاهش شدید قیمت نفت در سه‌ماهه اول بعضی از تولیدکنندگان بزرگ نفت و گاز در آمریکا را مجبور به توقف یا کاهش پرداخت سود تقسیمی سهام کرده است.
در ماه آوریل شرکت رویال دوچ شل (RDSa) برای اولین بار پس از جنگ جهانی دوم سود تقسیمی سهام خود را تا ۶۶% کاهش داد. در همان زمان، اشلامبرگر (SLB) تأمین‌کننده خدمات میادین نفتی سود تقسیمی سهام خود را تا ۷۵% کاهش داد که طی ۴ دهه‌ی گذشته اولین کاهش سهام بود.
اکسون و شورون ازجمله شرکتهای بزرگ نفتی هستند که تاکنون پرداخت سود سهام خود را کاهش نداده‌اند، اما در صورتی که مجددا با کاهش تقاضا در دنیا مواجه باشیم یا همبستگی برای کنترل تولید و عرضه در میان تولیدکنندگان اوپک پلاس متوقف شود، این وضعیت تغییر خواهد کرد.
در سه‌ماهه دوم، اکسون برای دومین فصل متوالی و برای اولین بار در قرن اخیر ضرر فصلی را ثبت کرد. شورون در سه‌ماهه دوم ۳/۸ میلیارد دلار ضرر ثبت کرد که بیشترین مقدار ضرر آن از ۱۹۹۸ بود.
بسیاری از شرکتهای بزرگ نفتی تلاش کرده‌اند تا علیرغم رشد کند و کاهش سود در دهه گذشته، سرمایه‌گذاران خود را حفظ کنند، اما به نظر می‌رسد که موضوع این نیست. بر اساس گزارش بانک تجاری Evercore ISI، نگهداری سهام نفت و گاز توسط مدیران فعال (اکتیو: کسانی که هدفشان کسب بازده بیشتر از شاخص‌ها است نه سهامداری) مالی به کمترین میزان در ۱۵ سال اخیر رسیده است.
کلام آخر(BottomLine):
سهام نفتی در شرایط اقتصادی کنونی سرمایه‌گذاری جالب توجهی به نظر نمی‌رسند. سودآوری این بخش در حال کاهش است و سود سهام آن‌ها در معرض خطر قرار دارند.
شرکتهای نفتی در معرض بیشترین مخاطرات و آسیب‌ها از قبیل عرضه بیش از اندازه نفت، گاز طبیعی و گاز طبیعی مایع قرار دارند. به نظر نمی‌رسد این شرایط تا زمانی که همه‌گیری کرونا در حال افزایش است و فضا (جو) رو به کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی است تغییر کند.
منبع: Investing
دیدگاه خود را بنویسید