جروم پاول، رئیس بانک مرکزی آمریکا، در جلسه‌ای طولانی به مدت ۳ ساعت در سنا به سؤالاتی مبنی بر این که چقدر تا زمانی که ایالات متحده در رکود غرق شود زمان باقی مانده است.(در واقع، اکثراً دموکرات‌ها در کمیته بانکی سنا در مورد این مسئله به پاول توضیح می‌دادند که بایدن مسئول افزایش تورم نیست). اما سوال بهتر این است که “آیا ایالات متحده در حال حاضر در رکود است یا خیر”، به خصوص که مدل Econ بلومبرگ اکنون ۹۸ درصد احتمال رکود اقتصادی در ۲۴ ماه آینده را پیش‌بینی می‌کند (در مقایسه با احتمال ۷۵ درصدی که تنها فقط چند روز پیش بود).
اولین کسی که به این سوال پاسخ می‌دهد پایپر سندلر (Piper Sandler) است که پاسخ او “شاید” بود. به گفته وی بازار نزولی معمولی شروع یک رکود را با تاخیر ۹۵ روزه در پی دارد و در نهایت با میانگین افت ۴۰ درصدی بازار، رکود به پایان می‌رسد.
این بدین معناست که رکود فعلی احتمالاً در ماه مارس شروع شده و بازار سهام هنوز فضا کافی برای افت ۲۰ درصدی دیگر و یا بیشتر را دارد.
البته، به دنبال بدترین آغاز بازار سهام پس از رکود بزرگ…
و همچنین بدترین شروع از سال ۱۹۳۲ در بازده کل تمام انواع دارایی‌ها…
سوال اینجاست که آیا به جای یک رکود معمولی (Recession)، ایالات متحده مستقیماً وارد رکود عمیق (Depression) نمی‌شود؟
دیدگاه کمی متفاوت از مورگان استنلی که مایکل ویلسون، استراتژیست ارشد سهام این موسسه وجود دارد. طبق این دیدگاه، مشتریان این بانک همچنان در مورد اینکه آیا در ۱۲ ماه آینده شاهد رکود اقتصادی خواهیم بود (که ممکن است قبلا شروع شده باشد) یا خیر، و اینکه آیا این یک رکود اقتصاد است یا یک رکود درآمدی، به بحث می‌پردازند. قابل درک است که دومین سوال محبوب مشتریان این است که کف – یا بدترین سناریو – از نظر قیمت چقدر است. در صورت رکود، بازار سهام چقدر می‌تواند افت کند و در حال حاضر تا چه میزان این رکورد قیمت گذاری شده است؟
(توضیح: رکودهای درآمدی (Earnings recessions) معمولاً به عنوان دو فصل متوالی سود شرکتها کمتر از سطح سال قبل تعریف می‌شود و بسیار بیشتر از رکودهای اقتصادی اتفاق می افتد.)
مورگان استنلی به این سوال از نظر افت سرمایه (Drawdown) گروه‌های صنعتی طی چهار رکود گذشته پاسخ می‌دهد. اولین چیزی که باید به آن توجه کرد این است که عملکرد قیمت نشان می‌دهد بازار سهام به اندازه ۶۰% از میانگین رکودهای گذشته افت کرده است.
هر چند براساس رفتار قیمتی امسال، سهام شرکت‌های بزرگ نسبتا مشابه با رکودهای اخیر افت کرده است (البته با شدت افت کمتر)
سهام اختیاری (Consumer Discretionary)، مواد غذایی و خرده فروشی مواد اولیه با ۸۶% و ۹۵% افت به طور میانگین، نزدیکترین افت شبیه به یک دوره رکود را ثبت کرده‌اند. از طرف دیگر، گروه‌های صنعتی که در سال ۲۰۲۲ نسبت به میانگین رکود اقتصادی بهترین عملکرد را داشتند شامل مخابرات (با ۲۶%) بیمه (با ۳۴%) و خدمات آب و برق (با ۴۱%) می‌شوند.
(نمونه‌هایی از محصولات اختیاری مصرفی می‌تواند شامل کالاهای بادوام، پوشاک گران قیمت، سرگرمی، فعالیت های اوقات فراغت و خودرو باشد. شرکت‌هایی که این نوع کالاها و خدمات را عرضه می‌کنند، معمولاً به‌عنوان شرکت‌های اختیاری مصرف‌کننده یا دوره‌ای مصرف‌کننده نامیده می‌شوند.)
در نهایت، به دویچه بانک می‌پردازیم که جیم رید، رئیس تحقیقات موضوعی، عنوان می‌کند که به دنبال آخرین فشار فروش که منجر شد بازار از سقف تاریخی خود تا به الان افت ۲۴ درصدی داشته باشد، اصلاح شاخص S&P 500 مطابق با اصلاح متوسط مشاهده شده در رکودهای پس از جنگ جهانی دوم است و اکنون در واقع چهارمین اصلاح بد غیررکودی در مدت مشابه را شاهد هستیم. این موضوع در نموداری که برای اولین بار توسط بینکی چادا، استراتژیست سهام دویچه بانک عنوان شده بود که چند هفته پیش پیش‌بینی کرده بود شاخص S&P احتمالاً در هفته‌های آینده به سطوح اصلاحی رکود متوسط معادل ۳۶۵۰ خواهد رسید. خب، هفته گذشته ما به این سطح رسیدیم.
دویچه بانک نیز مانند مورگان استنلی اشاره می‌کند که زمان رکود در حال حاضر یک موضوع مهم است. رید و چادا انتظار دارند زمانی که این رکود آغاز شود S&P 500 از ۳۵ تا ۴۰% کاهش داشته باشد. منطق این پیش‌بینی این است که ارزش‌گذاری اولیه افراطی‌تر از چرخه‌های معمولی بوده و این رکود نشان‌دهنده تغییر رژیم از دهه‌ها کاهش تورم به سطوح ساختاری بالاتر است: «این مسئله سزاوار کاهش بیشتر از میانگین است».
با این حال، زمان این رکود بسیار مهم است. به گفته رید، اگر امسال رکود رخ دهد، بازارها نیمه دوم سال بسیار سختی خواهند داشت. با این حال، اگر به طور معجزه آسایی رکود اقتصادی تا سال ۲۰۲۳ اتفاق نیفتد، بازارها می‌توانند افزایش قابل توجهی پیش رو داشته باشند. (رید همچنان احتمال بیشتری می‌دهد که رکود در سال آینده رخ دهد)
اگر هنوز فکر می‌کنید ما می‌توانیم از رکود به طور کامل اجتناب کنیم، سه اصلاح غیررکودی بزرگ پس از جنگ جهانی دوم را در نظر آورید که عبارتند از افت ۲۶.۶ درصدی (مه ۱۹۴۶)، افت ۲۸ درصدی (دسامبر ۱۹۶۱) و افت ۳۳.۵ درصدی (اوت ۱۹۸۷). آخرین مورد شامل سقوط بازار سهام در سال ۱۹۸۷ بود. بنابراین حتی اگر واردرکود هم نشده باشیم به قلمرو افت افراطی نزدیک شده‌ایم.
منبع: zerohedge
برای پیگیری اخبار روز و فوری فارکس و بازارهای جهانی به کانال تلگرام UtoFX بپیوندید.
دیدگاه خود را بنویسید